Page naar Bryce Canyon als je denkt dat je alles al hebt gezien....

Hello log follow people, 

De zon schijnt met hier en daar een wolkje, een bezoek aan de antilope canyon zou nu goed in ons reisschema passen. (wij raden jullie aan om te googelen). We hebben geluk met de temperaturen deze zijn voor ons geweldig. Temperaturen van over de 35 graden worden niet gehaald, het is nu rond de 24-27 graden. We zijn begonnen met wederom een goed ontbijt, (o.a. zelf waffels en pancake bakken scambled egg en worstjes) snel de koffer in gepakt en op naar de Antilope canyon. Wat een geluk er waren nog plekken vrij. Ook hier had een flash flood door de canyon gestroomd, maar canyon is weer goed begaanbaar. Na te hebben gewacht in de stralende zon konden we in een enorme V8 truck stappen met onze chauffeur die tevens onze gids was. Deze vriendelijk indiaan zag er net zo uit als zijn truck namelijk... erg oversized. Met gebrul van een leeuw vertrok de truck door de rivierbedding die vol met modder lag. Marianne zat gelukkig goed, net achter de cabine, maar anderen die in de open laadruimte zaten kregen de volle laag modder. Vooral modepopjes kregen nu een modder beauty behandeling gratis. We verbazen ons telkens weer dat er mensen meegaan die pumps aan hebben en een make-upp doos meenemen. Aangekomen bij de antilope canyon gaf de gids ons tips en trucks hoe we de foto's het beste konden nemen. Dit was wel nodig om de spectaculaire lichtinval te kunnen fotograferen. Na deze tocht wouden we naar de Hoodoos (gesteente die er uitzien als pieken met een enorme steen erop). Deze wandeltocht was zo modderig dat we onze wandelschoenen, waarschijnlijk wel kunnen weggooien. De hoodoos hebben we maar op een afstand gezien, omdat we vertrokken in de zon en er in een mum van tijd een onweersbui kwam opzetten. Om de hoodoos te bereiken moesten we door een rivierbedding. Gelukkig is onweersbui  voorbijgetrokken. De dirtroad cottonwood road was helaas afgesloten net als meerder wegen. De indiaanse gids had ons al verteld dat er vorig jaar bijna geen regen was gevallen en dat er nu in een korte tijd heel veel was gevallen. Gelukkig rijden wij de buien achterna en nemen we de zon mee. De mooie weg naar Kanab (wat nu ons alternatief was i.p.v. Cottonwood road) is erg kleurrijk. Onderweg hebben we in en typisch klein Amerikaans dorpje koffie gedronken.  Living in the sixties style is hier nog volop aanwezig, je ziet veel oude auto's en vrachtwagens uit vervlogen tijden. 

De highway 12 behoord tot één van de mooiste van Amerika. Het gesteente is hier erg rood en geel. Op deze weg rijden Ford mustangs en Harley's af en aan. We dachten dat we al veel hadden gezien, maar ook de Bryce canyon is onbeschrijfelijk mooi. Het hotel is iets minder en het internet is van voor de oorlog (de eerste Golfoorlog wel te verstaan). Onderweg hebben we veel wilde dieren gezien zoals herten, antilopes, eekhoorns, vossen en zeer veel vreemde insecten. Die altijd richting Marianne vliegen, hoe ze dat voor elkaar krijgt is mij een raadsel, terwijl ik een landingsbaan heb op mijn hoofd. De kreten die dan volgen klinken als blé********uaahh.  

We zitten ff op de hotelkamer om even bij te komen van de reis. Morgen gaan we  via Zion national park naar Viva Las Vegas !!!  

Bedankt voor de leuke reacties we lezen deze elke avond in de hotelkamer. Oja, voor de kenner  Anton ... San Diego ??? = !!!

Foto's komen nog als internet stabiel is.