Page en Monument valley het land van de kleurrijke gesteenten

Howdy,  Vannacht hebben we goed geslapen in een nieuw hotel (hier verblijven we nog een nacht). De weersverwachting voor deze dag was bewolkt, zon en thunderstorm dus alles wat je maar mee kunt maken. Het weer kan hier in enkele minuten veranderen en geloof me dat is echt zo. Ons plan om naar Antilope Canyon te gaan kunnen we beter uitstellen, omdat een aantal jaren geleden tijdens een flash flood 11 mensen waren verdronken.

Dus na een goed ontbijt zijn we vertrokken richting Monument Valley. Een mooie rit wat je (ook) niet met foto's kunt vertalen. Alles is onbegrijpelijk groot, kleurrijk, grillig en weids. Het landschap wisselt vaak af en de wegen zijn minder druk, wat plezierig rijd. Aangekomen in Monument Valley waren de dirtroads afgesloten, we hebben het wel even geprobeerd, maar zijn toch teruggegaan. Het is tenslotte het land van de Navajo's waar je eigenlijk niet mag komen zonder toestemming. Terug in Kayenta hebben we even koffie gedronken. Op de parkeerplaats stond een oude Dodge Ram met een verleden, wat je eigenlijk normaal in films ziet. Oud smerig, roesterig, zonder bumper met een hond in de laadbak en een oude indiaan achter stuur die ook nog een baby bij zich had. Mijn nieuwsgierigheid was niet te stillen, dus even een praatje maken. Deze oude indiaan had zijn kleindochter bij zich die hij net het flesje had gegeven. Hij stond te wachten op zijn zoon welke bij de Mac Donald werkte. Hij had twee kleindochters en woonde met zijn zoon en schoondochter 15 mile in de rimboe van Monument Valley die men alleen met een dirtroad kon bereiken. Deze dirtroad had hij zelf aangelegd. Gisteren vertelde hij had het de hele dag geregend, zoveel op een dag en zolang had hij zelden meegemaakt. Zijn zoon had voor het eerst met hem door een flash food gereden, zijn zoon wou stoppen in de flash flood. "Gas" had de oude gezegd, want anders had hij mij deze dag niet kunnen spreken. Hij had die dag ook nog vier toeristen uit de modder moeten halen. Wat onwijs vond hij deze mensen, door de modder te rijden, "dat kun je alleen met een Dodge Ram", vertelde hij "en deze auto's worden niet meer gemaakt". Ik maar ja schudden en niet vertellen dat wij ook een stukje glibberige dirtroad hadden gereden. Op zijn erf had hij nog drie oudere auto's staan waarvan één van zijn wijlen moeder was en ook deze reed nog steeds. Verder was hij trots als een pauw op zijn kleindochter en de natuur. "Ook de Dodge komt uit de natuur" zei hij kloppend op het blik en tikkend op het kunststof. Nee deze auto's worden niet meer gemaakt.

Terugrijdend naar Page kwamen we in heftige regenbuien terecht en zon en regen en zon.  Ook zijn we nog naar Lake Powell geweest met zijn dam en brug. Morgen zien we wel wat de dag brengt. We hebben nog vele opties, want dat moet je hebben met deze snelle veranderende weersinvloeden. Eigenlijk is hier drie dagen te kort. Gr M&A